Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, gdy pracodawca udziela we wskazanym przez siebie terminie wolnego za pracę w nadgodzinach (tym samym nie płacąc dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych) powinien go udzielić w wymiarze o połowę wyższym – czyli stosunku 1:1,5. Od tej reguły są jednak dwa wyjątki – pierwszy, gdy to pracownik wystąpił z pisemnym wnioskiem o udzielenie mu wolnego za nadgodziny (i sam wskaże termin), drugi zaś, gdy uzgodni z pracodawcą dzień wolny w zamian za pracę wykonywaną w dniu wolnym z tytułu pięciodniowego tygodnia pracy, czyli w naszym zakładzie w soboty (poza grupą UR oraz do końca 2016 częścią produkcyjną Tłoczni). Wówczas wolne oddawane jest w stosunku 1:1.

Jednak należy pamiętać, że pracownik ma pełne prawo nie uzgodnić żadnego terminu wolnego za sobotnie nadgodziny, jeżeli uważa, że wolne w tygodniu – udzielone 1:1 – nie rekompensuje mu pracy w sobotę. Wówczas musi mieć udzielone wolne w wymiarze o połowę wyższym lub otrzymać wynagrodzenie za sobotnią dniówkę wraz z dodatkiem za nadgodziny (w takim wypadku 100 proc.). Dlatego też nie należy podpisywać żadnych list, ani potwierdzeń o „oddawaniu dni wolnych”, gdyż mogą one oznaczać formalną próbę uzgodnienia dnia wolnego za sobotę. Natomiast w przypadku wszelkich wątpliwości – zgłaszać się do międzyzakładowej Solidarności. Oczywiście nic wcześniej nie podpisując, gdyż prawo nie nakazuje podejmowania decyzji „od ręki”.