Postępując zgodnie z procedurą pracownik, który w połowie szychty poczuł się gorzej udał się do zakładowego lekarza. Ten potwierdził pisemnie, że zatrudniony do pracy się nie nadaje, oraz – już tylko słownie – dodał, aby pojechał do domu i rano (gdyż rzecz działa się późnym popołudniem) zgłosił do swojego lekarza pierwszego kontraktu, zwanego też rodzinnym.

Nic zatem dziwnego, że pracownik tuż za drzwiami gabinetu lekarskiego zadzwonił, aby ktoś z bliskich po niego przyjechał (mieszka bowiem spory kawałek od Gliwic), a następnie otrzymane zaświadczenie oddał swojemu liderowi. Ten ostatni zauważył jednak, że stwierdza ono, iż podwładny nie może wrócić „na linię”, ale słowem nie wspomina o wysłaniu pracownika do domu. Zatem nie wyklucza skierowania go do pracy alternatywnej. I aby całą sprawę wyjaśnić sam udał się do lekarza. O czym była mowa za drzwiami gabinetu wiedzą tylko zainteresowani, ale faktem pozostaje, że pół godziny później kiepsko czujący się pracownik świadczył już pracę alternatywną, natomiast jego bliscy czekali w samochodzie pod zakładem.

Nie w tym jest jednak problem, lecz w działaniu lidera, który zabrał się za wyjaśnianie stanu zdrowia podwładnego. Zgodnie bowiem z ustawą o ochronie danych osobowych wszelkie zbieranie i przetwarzanie (w tym pracodawcę i występujących w jego imieniu przełożonych) informacji o stanie zdrowia jest niedopuszczalne. To właśnie m.in. dlatego na obecnych zwolnieniach lekarskich (ZUS ZLA) nie ma numerów statystycznych choroby, wpisywanych na dawnych L-4. Teraz na zwolnieniu znajduje się tylko jednoliterowy kod, oznaczający, np. że niezdolność do pracy przypada w okresie ciąży (B) lub jest spowodowana nadużywaniem alkoholu (C). Łącznie takich oznaczeń jest pięć.

Zatem zgodnie z prawem, lider mający wątpliwości, co do treści zaświadczenia powinien wysłać pracownika do lekarza, aby ten przyniósł uzupełniony dokument, a nie samemu ustalać, czy stan zdrowia podwładnego pozwala na pracę alternatywną. To bowiem oznaczało już niedopuszczalne w rozumieniu prawa gromadzenie i przetwarzanie danych osobowych. I to nawet, jak lekarz do określania schorzeń używał wyłącznie łaciny.