Trybunał Konstytucyjny 7 maja 2014 uznał za zgodne z ustawą zasadniczą podwyższenie wieku emerytalnego do 67 lat. Zakwestionował jedynie zasady przechodzenia na emeryturę częściową – wskazując, że również w tym wypadku granica wieku powinna być taka sama dla kobiet i mężczyzn.

– Większości sędziów Trybunału Konstytucyjnego zabrakło odwagi w naprawieniu skutków głupich decyzji politycznych, które każą Polakom pracować aż do śmierci – stwierdził po orzeczeniu TK Piotr Duda, przewodniczący NSZZ Solidarność, Jednocześnie zapowiedział, że Solidarność nie odpuści sprawy wydłużonego wieku emerytalnego. Związek wykorzystał już wszelkie dostępne w Polsce możliwości. W tej chwili pozostaje już tylko skarga do Międzynarodowej Organizacji Pracy.

– Czekamy na pisemne uzasadnienia wyroku, również od sędziów, którzy mieli odmienne zdania. Następnie skierujemy skargę do Międzynarodowej Organizacji Pracy i liczymy na jej korzystne rozpatrzenie – mówi prof. Marcin Zieleniecki, ekspert prawny Komisji Krajowej NSZZ Solidarność. – Do tej pory z MOP-em mamy dobre doświadczenia. Przypomnę, że pod koniec ubiegłego roku dzięki naszej inicjatywie MOP zwrócił się do polskiego rządu, aby ten przyznał samozatrudnionym i zatrudnionym na umowach cywilnoprawnych prawo do tworzenia i przystępowania do związków zawodowych. Jeśli i tym razem MOP pozytywnie odniesie się do naszej skargi to również wystąpi do polskiego rządu z prośbą o zmianę przepisów. Zdajemy sobie sprawę to wszystko będzie trochę trwało, ale nie zamierzamy się poddawać.

Ratyfikowana przez Polskę w 2003 – a uchwalona w czerwcu 1952 – konwencja MOP nr 102 w sprawie minimalnych norm zabezpieczenia społecznego zaleca, aby wiek uprawniający do emerytury nie przekraczał 65 lat. Dopuszcza się ustalenie wyższego wieku, ale powinno to być uzależnione od zdolności do pracy osób starszych w danym kraju.

Tymczasem zgodnie z danymi GUS i Eurostatu tylko niewielka część społeczeństwa zachowuje po sześćdziesiątce życia zdolność do pracy zawodowej. Choć wydłuża się średnia długość życia, skraca się tzw. długość życia w zdrowiu. Oznacza to, że w polskich realiach wiek 67 lat nie jest czasem rozpoczynania nowego życia na emeryturze, ale okresem chorowania i umierania. Jak podkreśliła sędzia Teresa Liszcz w swoim zdaniu odrębnym „jesteśmy na dalekim 87. miejscu w świecie pod względem stanu zdrowia populacji. Jakość opieki zdrowotnej jest fatalna, zwłaszcza opieki nad starszymi. Owszem, medycyna przedłuża ludziom życie, ale to nie jest życie w zdrowiu pozwalającym na pracę zarobkową. Przekwalifikowanie do lżejszej pracy to czysta teoria. Gdzie program? Gdzie miejsca lekkiej pracy? Obecnie stopień aktywizacji zawodowej wśród ludzi po sześćdziesiątce jest śladowy, a przecież od podwyższenia wieku emerytalnego ani zatrudnienie, ani PKB nie wzrośnie”.

Zdanie odrębne – czyli votum separatum – do orzeczenia TK uznającego reformę emerytalną przeforsowaną przez obecną koalicję rządową za zgodną z Konstytucją RP złożyło aż 6 z 14 sędziów. Przy czym sędzia Zbigniew Cieślak stwierdził, że cała nowelizacja podnosząca wiek emerytalny jest niezgodna z ustawą zasadniczą, ponieważ została wprowadzona bez wymaganych konsultacji społecznych i wysłuchania związków zawodowych, natomiast pozostali sędziowie zwracali uwagę na niekonstytucyjność wybranych elementów nowelizacji.