Zapisy ograniczające uciążliwości harmonogramów pracowników zatrudnionych w utrzymaniu ruchu w systemie 18-zmianowym, zmniejszające do minimum uznaniowość przy tworzeniu tych harmonogramów oraz wprowadzające jasne zasady korzystania z urlopów powinien, zgodnie z propozycjami Solidarności GMMP, zawierać negocjowany właśnie aneks do ubiegłorocznego porozumienia dotyczącego systemu pracy w utrzymaniu ruchu.

Zdołano już wstępnie uzgodnić konieczność uzupełnienia ogólnej deklaracji, iż pracodawca „będzie się starał ustalać harmonogramy w równym wymiarze” jasno określoną, dopuszczalną różnicą tego wymiaru. Dyrekcja proponuje by było to plus/minus dwa przesunięte dni robocze rocznie, a Solidarność uważa, że dopuszczalne różnica powinna wynosić plus/minus jeden taki dzień.

Jest natomiast zgoda dyrekcji i strony związkowej, że zmiana terminu urlopów wynikająca z przepisów Kodeksu pracy, nie stanowi zmiany harmonogramu czasu pracy. Wynika to z generalnej zasady, że urlop udzielany jest tylko w dni robocze. Zatem sam w sobie nie stanowi dodatkowej kategorii harmonogramowej, lecz jest po prostu dniem roboczym, w którym pracownik korzysta ze swojego prawa do urlopu. Jak zgodnie z przepisami przeniesie go na inny termin, to dzień wcześniej planowanego urlopu staje się automatycznie „czarną dniówką”.

Podobnie udało się ograniczyć ilość przesuniętych – w praktyce na weekendy i święta – dni roboczych, do jasno określonej liczby. Mają one wynikać z konieczności technologicznych, a nie stanowić furtkę do „łatania” dodatkowych zadań, które powinny być realizowane w nadgodzinach.

Strona związkowa cały czas broni zapisów wykluczających dowolne planowanie przesuniętych dniówek w soboty, niedziele i święta. Zasady muszą tu być sztywne. Nie ma też zgody na dopuszczanie zmian harmonogramów czasu pracy w proponowanych przez dyrekcję „innych przypadkach”. Grafiki mają być bowiem przestrzegane, a nie zmieniane. Wszelkie niezbędne korekty powinny być natomiast uzgadnianie i możliwe tylko w naprawdę wyjątkowych sytuacjach.