Klasyczna rzymska sentencja przekonuje, że czasy się zmieniaj?, a ludzie wraz z nimi. Ostatnio okazało się, iż ta reguła dotyczy także przełożonych i – co ważne – zmiana była na lepsze, choć cała sytuacja do optymistycznych nie należała.

Otóż lakierni doszło do awarii wentylacji ogólnej – a dokładniej jej zasilania – i wraz ze spadaj?cym napięciem zwalniały wentylatory. Atmosfera stawała się tam, zatem ciężka (dosłownie) wraz z rosn?c? temperatur? i duchot?. Nic więc dziwnego, że zakładowy społeczny inspektor pracy natychmiast sięgn?ł po telefon, aby wyja?nić niepokoj?ce informacje od pracowników. I w tym momencie rozpocz?ł się cykl zdarzeń niecodziennych. Po pierwsze telefon szybko odebrał sam szef wydziału, co wcze?niej nie należało do działań standardowych i błyskawicznie zaprosił zwi?zkowców do siebie „na dwudziesty metr”, co zdarzało się jeszcze rzadziej. Co więcej na miejscu czekał już wydziałowy SIP-owiec, który tym razem nie miał problemów z uzyskaniem zmiennika na linii oraz przedstawiciele szefostwa lakierni, podejmuj?cy już doraĽne kroki zaradcze.

Szybko zatem otworzono wszelkie możliwe drzwi (na lakierni, jak wiadomo nie ma okien i to nie tylko dlatego, by orły nie wyleciały), aby wywietrzyć przy najmniej czę?ć pomieszczeń. Pracownicy otrzymali natomiast dodatkow? przerwę w pracy, by mogli zregenerować siły oraz zwiększony limit napojów. Słowem działania były szybkie i niemal ksi?żkowe. Dopasowali się do nich również pracownicy utrzymania ruchu, którzy awarię wentylacji szybko usunęli.

Podstawowym wnioskiem z całego zdarzenie jest jednak to, że koncentruj?c uwagę na problemie i współpracuj?c ze społeczn? inspekcj? pracy oraz zwi?zkowcami można osi?gn?ć znacznie więcej niż na podjazdowych harcach. Te ostatnie niew?tpliwie były one barwne na Dzikich Polach – o czym można się przekonać czytaj?c „Trylogię” – ale we współczesnej firmie największe korzy?ci przynosi współpraca i rzeczywisty dialog społeczny.