Polska edycja liberalnego The Wall Street Journal w miniony czwartek ogłosiła, że Polska jest za droga dla producentów aut i wylewała krokodyle łzy, jak to dramatycznie rosn? w naszym kraju płace. I dla potwierdzenia swojej tezy przepytała Romualda Rytwińskiego, który przyznał, że płace porównywane w euro wzrosły w dużej mierze za spraw? wyższego kursu złotówki i – uwaga – nie wynosz? już w Gliwicach jednej szóstej zarobków w Bochum, tylko jedn? czwart?, a nawet jedn? trzeci?.

Je?li zatem koncernom motoryzacyjnym nie opłaca się rozwijać produkcji w kraju o czterokrotnie niższych kosztach pracy i porównywalnej (a często wyższej) jako?ć produkcji, to wniosek jest jeden – kalkulacja opiera się na eksploatacji siły roboczej, czyli wyzysku jak mawiali socjali?ci. Tylko, że taka kalkulacja oznaczaj?ca płacenie pracownikom poniżej ich rzeczywistego wkładu w tzw. warto?ć dodan? jest z punktu widzenia zarówno załogi naszego zakładu, jak i całego społeczeństwa nie do przyjęcia. To po prostu wymuszony dumping socjalny. A sprzedawanie za półdarmo pracy jest tak samo bez sensu, jak oferowanie towarów poniżej kosztów wytworzenia.

Zreszt? liberałowie gin? tu od własnej broni. Narzekaj?c na rosn?ce płace i kłopoty z pozyskanie nowych pracowników nie wspominaj?, że to zasługa „niewidzialnej ręki” rynku pracy i mobilno?ci Polaków, których dwa (albo trzy) miliony nie czekało, aż kolejny ?wiatowy koncern zaoferuje nad Wisł? pracę za tysi?c dwie?cie złotych, tylko wybrało oferty nad Tamiz?, za tysi?c dwie?cie, ale... funtów.

Najzabawniejsze w całym auto-story The Wall Street Journal Polska było jednoczesne narzekania na niewielkie rozmiary polskiego rynku motoryzacyjnego. Okazuje się bowiem, że Polacy kupuj? mniej nowych samochodów niż Rumunii, a niewiele więcej od Węgrów, których jest prawie trzy razy mniej. Nie trzeba być jednak noblist? z ekonomii, aby ustalić przyczynę takiego stanu rzeczy. Polaków po prostu nie stać na nowe samochody. I aby ten stan rzeczy zmienić płace powinny rosn?ć, a nie maleć. Nie ma bowiem bogatych państw i zasobnych rynków biednych obywateli.