Prawidłowe relacje międzyludzkie s? podstaw? dobrego funkcjonowania dowolnej instytucji. Człowiek zawsze jest podmiotem działalno?ci i w żadnym wypadku nie może być traktowany jako przedmiot – zgodnie podkre?lali uczestnicy konferencji „Upowszechnianie norm prawa dotycz?cych dyskryminacji, a kształtowanie prawidłowych relacji międzyludzkich w stosunkach pracy”, która odbyła się w Bibliotece ?l?skiej. W?ród uczestników nie zabrakło przedstawicieli Solidarno?ć GM MP.

Żaden problem nie zniknie tylko dlatego, że tak stanowi prawo. Doskonałym przykładem mog? być nieustannie łamane normy Dekalogu, chyba najpro?ciej spisanego prawa w historii. Najsłabszym elementem nawet najlepszego prawa jest bowiem człowiek ze swoimi słabo?ciami. Prawo może przy tym chronić tylko te warto?ci mocno osadzone w społeczeństwie. I to bez względu na przewidywane sankcje. W czasie nazistowskiej okupacji kara ?mierci groziła przykładowo również za wypiek pszennego pieczywa. Nawet taka sankcja nie wykluczyła bułek z jadłospisu, choć nadużyciem jest traktowanie ich wypieku jako konspiracji niepodległo?ciowej.

Godno?ć ludzka jest ugodzona, gdy stanie się narzędziem lub przedmiotem wykorzystanym przez innych do osi?gnięcia egoistycznych celów. Dlatego najlepsz? ochron? przed molestowaniem jest wzajemne respektowanie warto?ci wszystkich członków grupy (załogi). Pocz?tki dyskryminacji bywaj? na pozór niewinne. Najczę?ciej jest to tzw. łagodna dyskryminacja, np. ci?głe zło?liwe uwagi. Jednak w końcowym rachunku dyskryminacja, molestowanie czy mobbing zawsze uderzaj? w podstawowe interesy firmy, bowiem marnotrawi? – a w skrajnym przypadku niszcz? – zasoby ludzkie przedsiębiorstwa. Przy tym choć ofiar? mobbingu może pa?ć każdy, to szczególnie narażeni na takie długotrwałe szykanowanie s? dobrzy pracownicy, będ?cy z punktu widzenia swoich bezpo?rednich przełożonych zagrożeniem na „?cieżce kariery”.

Oczywi?cie praktykom mobberskim sprzyjaj? niejasne, uznaniowe formy oceny czy premiowania pracowników oraz brak stosowanych (a nie tylko zapisanych) standardów w relacjach służbowych. Klasycznym przykładem mobbingu jest „fala” w wojsku, gdy jedni znęcaj? się nad drugimi, dla ?więtego spokoju trzecich, najczę?ciej szefów kompanii. Dlaczego tak się dzieje? Sprzyja temu sztywna, hierarchiczna struktura organizacyjna, skrajnie autokratyczny styl zarz?dzania (rozkazy) oraz często brak procedur odwoławczych. To wła?nie w celu zmniejszenia zagrożenia takimi praktykami, zwi?zki zawodowe walcz? o jasno?ć wszelkich procedur i regulaminów oraz proste zasady odwoływania się od decyzji przełożonych.