Podczas spotkania przy „okr?głym stole” (swoj? drog? do?ć pechowy mebel w naszej historii) zmiany niebieskiej MH padło pytanie o konsekwencje jakie mog? spotkać pracowników, którzy nie zechc? podpisać urlopu w kwietniu. OdpowiedĽ była obszerna, a kończyła się licznymi konsekwencjami, jakie mog? spotkać osobę, która samowolnie weĽmie urlop, a nie o niego nie wyst?pi... czyli do?ć luĽno dotyczyła pytania. Zreszt? w samej odpowiedzi – choć długiej – więcej było przemilczeń niż faktów.

Anonim (była to jedyna niepodpisana odpowiedĽ) zacytował wprawdzie art. 163 Kodeksu Pracy (a dokładnie jego pierwszy paragraf, cały przepisy liczy ich trzy), bez zaj?knięcia przechodz?c nad fragmentem mówi?cy, iż plan urlopów pracodawca ustala „bior?c pod uwagę wnioski pracowników”. Wspominane wnioski przedstawiaj? pracodawcy zwi?zki zawodowe i w naszym konkretnym przypadku s? one zdecydowanie przeciwne kwietniowemu urlopowi. Jeszcze raz podkre?lam, że pracodawca ma wnioski pracowników „brać pod uwagę”, a nie tylko „wysłuchać”. Różnica do?ć znaczna. Je?li kto? jej nie rozumie, to proponuję mały eksperyment – niech wyst?pi z wnioskiem do żony, że wła?nie wybiera się przespać z s?siadk?. Połowica zapewne „wysłucha” tego wniosku (choć niekoniecznie w ciszy), ale raczej nie „weĽmie go pod uwagę”, lecz sięgnie po wałek lub inny ciężki przedmiot.

Nie jest również prawd?, że Kodeks Pracy nie pozwala pracownikowi dysponować urlopem. Wynika to wprost z art. 152 § 1 mówi?cego, iż „pracownikowi przysługuje prawo do corocznego, nieprzerwanego, płatnego urlopu wypoczynkowego” i potwierdza art. 162 stwierdzaj?cy, że „na wniosek pracownika urlop może być podzielony na czę?ci”. I tylko na jego wniosek, a jednym ograniczeniem jest wymóg, aby co najmniej jedna czę?ć urlopu trwała nie krócej niż 14 dni kalendarzowych. Pracodawca może odmówić udzielenia pracownikowi urlopu, ale nie może go zmusić do wzięć wolnego. Ma natomiast obowi?zek udzielenia urlopu w roku kalendarzowym, w który pracownik uzyskał do niego prawo (art. 161 KP). Co więcej nieudzielenie pracownikowi przysługuj?cego urlopu stanowi, zgodnie z art. 282 KP wykroczenie przeciwko prawom pracownika, podlegaj?ce karze grzywny. Czyli zło?liwie odmawiaj?c urlopu pracodawca decyduje się na zasilenie budżetu Rzeczpospolitej kwot? do 5 tys. zł. A urlopu i tak będzie musiał udzielić.
Słowem, o czym pisali?my w MOPLIKu wielokrotnie urlop może zostać udzielony tylko na wniosek pracownika i powinien (ale nie musi) być on zgodny z planem urlopów.

Nie jest natomiast prawd?, że pracodawca „przy ustalaniu urlopów musi kierować się potrzebami produkcyjnymi zakładu”. Kodeks Pracy mówi wyraĽnie, że ustala je „bior?c pod uwagę wnioski pracowników i konieczno?ć zapewnienia normalnego toku pracy”. W tek?cie prawniczym kolejno?ć zdania ma spore znaczenie i oznacza, że na pierwszym miejscu powinny być brane pod uwagę wnioski pracowników. A nie s?.