Pracownicy wydziału montażu głównego naszego zakładu od dłuższego czasu zgłaszają społecznym inspektorom pracy problem niskiej jakości użytkowej otrzymywanych butów roboczych. Po kilku godzinach pracy w przydzielonym obuwiu odczuwają oni bóle nóg, zaś całodzienne poruszanie się po betonowej posadzce linii produkcyjnej może powodować problemy z kręgosłupem. Pracownicy zwracali również uwagę, że w innych zakładach grupy Stellantis, obuwie robocze jest o wiele lepsze jakościowo, zaś praca w nim jest o wiele bardziej komfortowa.

Determinacja użytkowników kiepskiego obuwia jest tak duża, iż gotowi są sami kupować buty lepszej jakości. Na to jednak nie pozwalają przepisy prawa pracy, które nakładają na pracodawcę obowiązek dostarczania nieodpłatnie odzieży i obuwia roboczego, jednocześnie stanowiąc, iż koszty działań podejmowanych w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy w żaden sposób nie mogą obciążać pracowników (art. 207 § 21 Kodeksu pracy). Zatem nie mogą oni „dopłacać” do lepszych butów.

Problemem miała zająć się podczas ostatniego posiedzenia Komisja BHP. Jednak się nie zajęła, gdyż zakładowa służba BHP – będąca ciałem doradczym komisji – wchodząc w jej kompetencje z góry stwierdziła, że – cytując protokół – „nie ma zgody na zakup butów innych niż dostępne w katalogu Środków Ochrony Indywidualnej”.

Jak podkreśla zakładowy społeczny inspektor pracy Marian Kaim takie działanie jest niedopuszczalne. Po pierwsze zgodnie z kodeksem to Komisja BHP, a nie zakładowa służba BHP ustala wszelkie działania związane z przydzielaniem pracownikom środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego. Natomiast po drugie – i ważniejsze – dostarczane przez pracodawcę obuwie robocze ma posiadać zarówno właściwości ochronne, jak i użytkowe (art. 2379 § 2 Kodeksu pracy). Tymczasem zgodnie z napływającymi z wydziału montażu głównego zgłoszeniami, właściwości użytkowe przydzielanego obuwia są tak kiepskie, że mogą być przyczyną problemów ortopedycznych.

W takiej sytuacji, zamiast potraktowania zgłoszonej kwestii z przysłowiowego buta, co żadnego problemu nie rozwiązuje, należałoby raczej szukać rozwiązań pozwalających poprawiać warunki pracy. Co zresztą należy do ustawowych zadań Komisji BHP.