Cały czas sporo wątpliwości i zastrzeżeń części pracowników budzi tryb i zasady rekrutowania chętnych z gliwickiego Opla na wyjazdy do pracy w innych zakładach Grupy PSA. Chodzi zwłaszcza o nakłaniania przez przełożonych do wyrażenia zgody na wyjazd, nie tylko przed podpisaniem – ale nawet przeczytaniem – aneksu do umowy o pracę, będącego podstawą oddelegowania.

Trzeba w tym miejscu jasno i jednoznacznie stwierdzić, że delegowanie do pracy za granicą – nieważne do Niemiec, Francji czy na Słowację – to nie jest randka w ciemno. Dlatego też przed wyrażeniem (nawet wstępnej) zgody na wyjazd pracownik powinien mieć możliwość zapoznania się z postanowieniami aneksu, zmieniającego na czas delegowania jego umowę o pracę. Co więcej powinien mieć również zapewniony czas, aby treść tego aneksu skonsultować z prawnikiem, zaś wyjazd uzgodnić z najbliższą rodziną.

Podpisanie aneksu zmieniającego czasowo miejsce świadczenia pracy nie jest obowiązkiem pracownika. Może, ale wcale nie musi on zgodzić się na proponowane warunki. Co więcej nie musi tłumaczyć dlaczego nie zamierza podpisać aneksu, a tym samym wyjechać. Dobrze jest podać ogólny powód takiej decyzji – przykładowo sytuację rodzinną lub osobistą – ale nie trzeba jej uzasadniać, ani tym bardziej dokumentować. Za to pracodawca ma obowiązek szanowania dóbr osobistych zatrudnionego, do których zalicza się życie rodzinne.

Tym bardziej nikt nie musi wcześniej, w ciemno, deklarować czy chce wyjechać do pracy za granicę. Zwłaszcza, że nie znając dokładnych warunków – szczególnie finansowych i bytowych – na których wyjazd miałby się opierać. Wymagania przez przełożonych takiej deklaracji jest w oczywisty sposób niezgodne z prawem. Podobnie jak straszenie ewentualnymi konsekwencjami za brak ochoty na wyjazd. Za to skuteczne i oczekiwane przez załogę byłoby wcześniejsze przedstawianie przyszłych umów.