Wraz ze zwiększeniem kwoty najniższego wynagrodzenia – wynoszącego obecnie 2.000 zł miesięcznie – od początku 2017 jednocześnie automatycznie wzrosły wskaźniki oraz wysokość świadczeń przysługujących zatrudnionym, powiązanych właśnie z ustawowym minimum. Jednym z nich jest dodatek za pracę w porze nocnej, wynoszący zgodnie z Kodeksem Pracy 20 proc. stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia.

Zatem jako, że dni pracy w miesiącu – w zależności od układu kalendarza jest – od 19 do 23, a tym samym godzin od 152 do 184 to dodatek nocny w 2017 będzie się wahać od 2,17 zł za godzinę w marcu (23 dni pracy) i 2,27 zł za godzinę w sierpniu i październiku (po 22 dni pracy) przez 2,38 zł za godzinę w styczniu, maju, czerwcu, lipcu i wrześniu (po 21 dni pracy) po 2,50 zł za godzinę w lutym i listopadzie (po 20 dni pracy, przy założeniu, że w listopadzie zostanie udzielony dzień wolny za przypadające w tym roku w sobotę Święto Niepodległości) oraz 2,63 zł za godzinę w kwietniu i grudniu (po 19 dni pracy).

Łącznie po uwzględnieniu wszystkich świąt oraz weekendów w 2017 wypada 115 dni wolnych (o jeden więcej niż w 2016 – w tym roku są 53 niedziele). Zatem wymiar czasu pracy wnosi 2.000 godzin, czyli dla pełnego etatu 250 dni (o dwa dni mniej niż w 2016, który był rokiem przestępnym). Jako, że urlop wypoczynkowy udzielany jest zgodnie z prawem tylko i wyłącznie w dni pracy, to po jego uwzględnieniu pozostaje w 2017 – w zależności od stażu pracy –224 lub 230 dni roboczych.