Zanim jeszcze rozpoczęły się rozmowy płacowe po naszym zakładzie zaczęły (i to dość masowo) krążyć niesprawdzone pogłoski oraz plotki dotyczące wzrostu wynagrodzeń na najbliższe lata. Aby każdy mógł je ocenić przypominamy ile wynosiły podwyżki uzgodnione w ostatnim porozumieniu płacowym, obejmującym cztery lata (2013-16). Otóż wzrost wynagrodzeń wynosił od 3,5 do 4,34 proc. rocznie, co łącznie – uwzględniając tzw. procent składany – dało 16,5 proc. podwyżki stawek zasadniczych i IMPU plus dodatkowo 4.000 zł w jednorazowych bonusach (przypomnijmy od 500 do 1.500 zł rocznie).

Przeliczając na złotówki wspomniane 16,5 proc. podwyżki otrzymamy przeciętnie, czy jako kto woli średnio, blisko siedemset pięćdziesiąt złotych wzrostu stawki i to bez uciążliwej dla pracowników zmiany systemu pracy, wprowadzającego „czarne” dniówki w soboty.

Ponadto pamiętajmy, że ogólny łączny wzrosty wynagrodzeń był w latach 2013-16 sporo wyższy niż sama podwyżka stawek, gdyż porozumienie płacowe gwarantowało stałe zasady przechodzenia w górę drabinki płacowej, a tylko z tego tytułu – zgodnie z danymi podawanymi przez dyrekcję – średnie wynagrodzenia rosły o jakieś półtora procent rocznie. W ciągu czterech lat było to zatem ponad 6,1 proc. (znowu mamy bowiem do czynienia z procentem składanym), co razem z podwyżką stawek dawało łącznie 22,6 proc. średniego wzrostu wynagrodzeń. Plus oczywiście wspominane 4.000 zł w jednorazowych bonusach.