Wczoraj (wtorek, 14 lipca 2015) odbyły się rokowania, których celem – zgodnie z wymogami prawa – powinno być wypracowanie porozumienia kończącego trwający spór zbiorowy. Niestety dyrekcja nie przedstawiła żadnych konkretnych i rzeczowych propozycji prowadzących do zawarcia takiego porozumienia. Przedstawiciele pracodawcy koncentrowali się przede wszystkim na podkreślaniu różnic dzielących stanowiska stron dialogu społecznego, sugerowaniu spisania protokołu rozbieżności (co oznaczałoby, że rokowania – będące polubowna formą rozwiązania sporu – zakończyłyby się fiaskiem, zaś sam spór wszedł w fazę mediacji) oraz uważając już samo prowadzenie sporu zbiorowego za „zło wcielone”, choć to akurat gwarantowana konstytucyjnie forma godzenia interesów pracowników i pracodawców.

Wspólna reprezentacja związkowa (składająca się z 10 osób) podkreślając polubowną formę rokowań zwracała uwagę, że – przy minimalnej dobrej woli – cały czas jest możliwe wypracowanie satysfakcjonującego porozumienia kończącego spór zbiorowych. Szczególnie w sytuacji, gdy dyrektor Jacek Żarnowiecki zadeklarował gotowość uregulowania zasad pracy na Tłoczni w okresie wdrażania produkcji Astry V porozumieniem zawierającym rozwiązania, które „leżały na stole” (już zaparafowane!) podczas majowych negocjacji. Jednocześnie wspólna reprezentacja związkowa zapowiedziała przygotowanie na kolejną rundę rokowań, która ustalona jest na jutro (czwartek, 16 lipca 2015) projektu porozumienia kończącego spór zbiorowy, zawierające kompleksowe rozwiązania dotyczące wszystkich pięciu punktów sporu. Dzisiaj projekt ten ma już formę realnego dokumentu. Celem naszych organizacji tworzących wspólną reprezentację związkową jest bowiem wypracowanie rozwiązań chroniących prawa i interesy pracowników, a nie – jak sugerują niektórzy (w tym mityczne „kierownictwo”) – toczenie sporu zbiorowego. Od niego zawsze bowiem lepsze jest dobre porozumienie.