Dokładnie miesiąc po wejściu w życie nowelizacji Kodeksu Pracy dopuszczającej wydłużanie okresu rozliczeniowego do 12 miesięcy dyrekcja GMMP na spotkaniu ze związkami zawodowymi zaproponowała zawarcie porozumienia wprowadzającego takie rozwiązanie w naszym zakładzie. Wszystkie organizacje związkowe wyraziły gotowość negocjowania porozumienia, przy czym NSZZ Solidarność podkreślała konieczność jednoczesnego uporządkowania zapisów Regulaminu pracy oraz stworzenia jednolitego Regulaminu wynagradzania, tak aby wszystkie te dokumenty tworzyły jasny i czytelny system prawa zakładowego.

Przedstawiciele Solidarności zwracali także uwagę, że porozumienie wprowadzające wydłużony okres rozliczeniowe musi uwzględniać i chronić podstawowe interesy pracowników oraz mieć charakter czasowy. Nawet bowiem znowelizowany Kodeks Pracy – nie mówiąc już o unijnej dyrektywie 2003/88/WE dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy, obowiązującej w Polsce od maja 2004 – określają, że zasadniczo okres rozliczeniowy czasu pracy powinien być maksymalnie 4-miesięczny, natomiast jego wydłużenie możliwe jest w wyjątkowych sytuacjach (np. kryzysu). Te zaś ze swojej definicji nie mogą mieć charakteru stałego.

Grafik bez netu

Obowiązująca od 23 sierpnia 2013 nowelizacja Kodeksu Pracy nie tylko umożliwia wydłużenie okresu rozliczeniowego ponad 4 miesiące (choć to nadal ustawowy standard) i wprowadzenie elastycznego czasu pracy, ale również wprowadziła zasadę, że harmonogramy (grafiki) czasu pracy mogą być sporządzane na miesiąc, a nie – jak wcześniej – cały okres rozliczeniowy. Przy czym grafiki powinny być przekazane pracownikowi co najmniej tydzień przed rozpoczęciem pracy w okresie rozliczeniowym (a nie samym okresem – to ważne, jak pierwszym dniem okresu jest niedziela lub święto, a tak sytuacja jest np. zawsze w listopadzie, styczniu i maju), a mogą mieć formę pisemną lub elektroniczną.

W tym pierwszym przypadku zasada jest prosta – pracownik powinien własnoręcznym podpisem potwierdzić otrzymanie grafika. Jak jednocześnie dopisze datę, będzie jasne, czy tygodniowy termin został dotrzymany. Słowem w przypadku harmonogramu na papierze to lider – lub inna osoba działająca w imieniu pracodawcy – musi przypilnować, aby odpowiednio wcześnie rozdać grafiki.

Inaczej jest w przypadku grafików elektronicznych. Zgodnie z przepisami Kodeksu Cywilnego – które w tym wypadku mają zastosowanie – uważane one będą za dostarczone „gdy wprowadzono je do środka komunikacji elektronicznej w taki sposób, żeby osoba mogła zapoznać się z jej treścią”. W praktyce jest to moment wysłania maila. Dla przełożonych czysta wygoda, a dla zatrudnionych kłopot. Szczególnie pamiętając, o tym, że mail wysłany na minutę przed północą oznacza, że kończący się dzień jest zaliczany do wymaganego przez kodeks powiadomienia z tygodniowym wyprzedzeniem.

Nie wolno jednak zapominać, że pracownik wcale nie musi mieć ani prywatnego adresu poczty elektronicznej (e-maila), ani tym bardziej posiadać własnego sprzętu komputerowego z dostępem do Internetu. Tym samym nie ma obowiązku nikomu żadnego maila podawać. Natomiast, jak już to zrobił, to zawsze może napisać oświadczenie, że nie ma dostępu do sieci – a tym samym możliwości zapoznawania się z treścią przesyłanych drogą elektroniczną wiadomości – i zwraca się o przekazywanie mu grafików pracy w formie papierowej.

Oczywiście z tego prostego rozwiązania nie mogą skorzystać osoby posiadające służbowe komputery oraz adresy e-mailowe. Ich harmonogramy pracy w formie elektronicznej raczej nie ominą.