Zgodnie z prawem pracodawca jest zobowiązany zwolnić od pracy pracownika będącego honorowym krwiodawcą na czas oznaczony przez stację krwiodawstwa w celu oddania krwi. Za czas takiego zwolnienia zatrudnionemu przysługuje prawo do wynagrodzenia obliczonego jak przy ustalaniu wynagrodzenia za urlop oraz – ale już na koszt stacji krwiodawstwa – zwrot kosztów dojazdu (dieta jak za podróż służbową) i posiłek regeneracyjny, mający postać kilku czekolad lub wysokoenergetycznych batonów. Zasady te dotyczą także oddawania osocza (plazmy krwi), fachowo nazywanego plazmaferezą.

Fakt oddania krwi pracownik powinien udokumentować przedstawiając zaświadczenie wydane przez stację krwiodawstwa z określeniem czasu przysługującego zwolnienia. Dopuszczalne jest wydanie zaświadczenia o zwolnieniu na cały dzień lub jego część. W praktyce zwolnienie na część dnia wydawane jest, gdy po wstępnych badaniach – które są obowiązkowe dla każdego krwiodawcy – okazuje się, że stan zdrowia pracownika nie pozwala mu na oddanie krwi. Stacja krwiodawstwa wystawia wtedy dokument potwierdzający spędzony w niej czas, gdyż pracownikowi za ten okres także przysługuje zwolnienie od pracy.

Należy pamiętać, że wymogi zdrowotne stawiane krwiodawcom są mocno wyśrubowane. Nie ma zatem, nie tylko możliwości oddawania krwi dzień „po spożyciu”, ale wyklucza je nawet zwykłe przeziębienie. Krwi nie można też oddawać w ciągu roku po zabiegu operacyjnym lub po wykonaniu tatuażu. Przez sześć miesięcy nie mogą być krwiodawcami osoby powracające z niektórych egzotycznych podróży. Obostrzeń jest znacznie więcej, a ostateczną decyzję zawsze podejmuje lekarz.

Natomiast żaden z przepisów nie wprowadza ograniczenia dotyczącego ilości dopuszczalnych zwolnień od pracy z tytułu honorowego oddawania krwi. Rozporządzenie ministra zdrowia przewiduje jedynie, że krew pełna (w jednorazowej ilości nie przekraczającej 450 ml) może być pobierana nie częściej niż 6 razy w roku od mężczyzn i 4 razy w roku od kobiet, przy czym przerwa pomiędzy pobraniami nie może być krótsza niż 8 tygodni. Osocze można natomiast oddawać co cztery tygodnie, nie więcej niż 15 litrów w ciągu roku. Jednorazowo – w zależności od metody plazmaferezy – krwiodawca oddaje od 400 do 600 ml osocza.

Trzeba jednak pamiętać, że pracownik udający się do stacji krwiodawstwa powinien – zgodnie z rozporządzeniem ministra pracy – wcześniej poinformować pracodawcę (w praktyce przełożonego) o przyczynie i przewidywanym okresie nieobecności w zakładzie. Wymóg ten czasami prowadzi do sporów, wątpliwości, a nawet podejrzeń, dlaczego akurat tego dnia krwiodawca zamierza ratować życie i zdrowie innych. Skutecznym rozwiązaniem problemu jest wcześniejsze zgłoszenie w stacji krwiodawstwa gotowości do oddania krwi lub osocza. Wówczas to stacja informuje (i to pisemnie), kiedy należy zgłosić się do jej pobrania. W ten sposób rozwiewane są nie tylko wątpliwości przełożonych, ale także ułatwione planowanie operacji. Stacja wzywa dawców mających grupę krwi najbardziej potrzebną w danym momencie.

Jednocześnie nie wolno zapominać, że honorowymi dawców krwi, są – zgodnie z ustawą – tylko osoby oddając krew bezpłatnie w jednostce organizacyjnej publicznej służby zdrowia.