Cztery lata minęły, czyli podsumowanie kadencji (I). Zarobki pracownicze były niew?tpliwie priorytetem międzyzakładowej Solidarno?ci w mijaj?cej kadencji. Za spraw? globalnego kryzysu gospodarczego jednak tylko do połowy 2008 roku istniała możliwo?ć walki o realny wzrost płac. Przez następne półtora roku skutecznie broniono wynagrodzeń przed „uzdrowicielami” szukaj?cymi oszczędno?ci w pracowniczych kieszeniach.

Trzeba przyznać, że dyrekcji bardzo trudno przychodziło pogodzenie się z faktem, że czasy jedynie inflacyjnej waloryzacji płac odeszły w 2006 r. do przeszło?ci. Wypłacenie rok póĽniej 2.500 zł jednorazowych bonusów wymagało sięgnięcia po strajk ostrzegawczy oraz międzynarodow? mediację, a solidna podwyżka ze stycznia 2008 roku – 500 zł do stawki zasadniczej plus 1.200 zł w dwóch bonusach, nazwanych nagrodami – oparło się o procedurę sporu zbiorowego.
Niestety kilka miesięcy póĽniej doszło największego od 80 lat kryzysu gospodarczego, którego skutki starano się przerzucić na pracowników, m.in. przez zablokowanie wypłat premii FCP. W praktyce oznaczałoby to kilkunastoprocentow? redukcję płac. Dzięki stanowczemu stanowisku Solidarno?ci utrzymano t? premię oraz zapewniono jej wypłatę w kolejnych okresach rozliczeniowych.