Nie doszło w minionym tygodniu do zapowiadanego rozpoczęcia negocjacji płacowych w naszym zakładzie. Powodem była kontrola Państwowej Inspekcji Pracy, która uniemożliwiała dyrektorowi udział w rozmowach. Akurat zwi?zkowców nie trzeba było przekonywać, że ludzie nie mog? być jednocze?nie w dwóch – nawet niespecjalnie odległych – miejscach i nikt nie protestował przeciwko przeniesieniu negocjacji. Gorzej, że kompletnie nie wiadomo, kiedy owe przesunięte rozmowy miałyby się rozpocz?ć. Sceptycy boj? się, że nie nast?pi to szybko.
Otóż dyrekcja prosz?c o przeniesienie negocjacji, stwierdziła, że odbęd? się one w „terminie ustalonym po zakończeniu kontroli w możliwie niedalekim terminie”. Kiedy będzie – chociażby w przybliżeniu – ów „termin ustalania terminu” nie wie nikt. A w każdym razie nie przyznaje się, że wie. Cało?ć wygl?da trochę na próbę przeniesienia rozmów w okolice przysłowiowego „?więtego nigdy”. Tym bardziej, że kilka dni póĽniej wyja?niono, że za spraw? powodów licznych negocjacje płacowe na pewno nie rozpoczn? się we wrze?niu, ale niewykluczone, że dojdzie do nich w paĽdzierniku. Jednak próby odwleczenia problemu, akurat w tym przypadku, nie będ? specjalnie skuteczne. Pracodawcę uchylaj?cego się od rozmów ze zwi?zkami zawsze można bowiem zdyscyplinować procedur? sporu zbiorowego. Tylko, że takie nakręcanie spirali proceduralnych sztuczek utrudnia osi?gnięcie porozumienia.
Zatem chyba warto szybko spotkać się przy negocjacyjnym stole i zabrać się za ustalenie godziwej podwyżki płac, zamiast szukać „terminów ustalania terminu w możliwie najlepszym terminie”. Chyba, że przedstawiciele dyrekcji wol? jedynie gonić króliczka, niż go złapać.