W ponad 100 ponadnarodowych koncernach istniej? już tak zwane ramowe porozumienia dotycz?ce społecznej odpowiedzialno?ci przedsiębiorstw.

17 maja br. w Brukseli Komisja Europejska zorganizowała pierwsze seminarium eksperckie po?więcone tworzeniu opcjonalnych ram prawnych dla prowadzenia ponadgranicznych rokowań zbiorowych.

ZapowiedĽ podjęcia działań w tym zakresie, sformułowana w Agendzie Społecznej 2005, spotkała się z żywym zainteresowaniem zwi?zków zawodowych. Na seminarium został zaprezentowany raport międzynarodowej grupy niezależnych ekspertów, w którym odniesiono się do istniej?cych unijnych narzędzi dialogu transgranicznego, oceniono ich skuteczno?ć oraz przedstawiono propozycje ich rozwinięcia.

Szczególnej analizie poddane zostały procesy przebiegaj?ce wewn?trz korporacji ponadnarodowych. Od kilku lat obserwuje się tam rosn?c? tendencję do podpisywania tzw. ramowych porozumień dotycz?cych przede wszystkim społecznej odpowiedzialno?ci przedsiębiorstw, BHP, a ostatnio także restrukturyzacji. Ocenia się, że tego typu tekstów reguluj?cych zbiorczo pewne aspekty pracy pracowników europejskich niezależnie od kraju ich zatrudnienia jest już ponad 100. Podpisano je m.in. w takich przedsiębiorstwach jak Arcelor, Ford, Unilever. Lafarge, Volkswagen, a nawet w rosyjskim koncernie Łukoil.

Jak jednak ustalili autorzy raportu, nie istniej? w UE formalne ramy zapewniaj?ce skuteczne wdrażanie rezultatów transgranicznych rokowań na poziomie krajowym. Z tego też względu prawny charakter tego typu porozumień budzi wiele kontrowersji. Na seminarium przedstawiono studium przypadku unijnego koncernu stalowego Arcelor. Firma maj?ca niew?tpliwe osi?gnięcia w dziedzinie rokowań europejskich stanęła w obliczu potencjalnego przejęcia przez koncerny o zupełnie innej kulturze dialogu (Mittal Steel lub rosyjski Siewierstal), co wywołało m.in. dyskusję nt. gwarancji utrzymania dotychczas zawartych porozumień.

Zdaniem naukowców i zwi?zkowców bior?cych udział w seminarium istnieje potrzeba wypełnienia tej luki. Tym bardziej, że jak to wskazywał m.in. przedstawiciel NSZZ Solidarno?ć, postępuj?cy proces tworzenia Spółek Europejskich wymaga zapewnienia możliwo?ci prowadzenia negocjacji wewn?trz tych firm. ?wiadczy o tym przykład korporacji finansowo-ubezpieczeniowej Nordea, w której finalizowane s? prace nad utworzeniem wspólnej reprezentacji zwi?zkowej.

Mimo, że raport ma charakter wstępnej analizy całego zagadnienia, s? w nim zawarte także konkretne propozycje. Np. ze strony pracowniczej kluczow? rolę w prowadzeniu rokowań ponadgranicznych odgrywać miałyby europejskie federacje branżowe jako partner odpowiednio zarz?dów korporacji lub sektorowych organizacji pracodawców. Wybranie takiej opcji jest o tyle interesuj?ce, że pozwoliłoby zwi?zkom zawodowym na akceptację całej idei nawet w przypadku zablokowania zmian w dyrektywie o ERZ.

Jak należało się spodziewać tezy raportu nie wzbudziły entuzjazmu ?rodowiska pracodawców. Przedstawiciele Komisji Europejskiej oznajmili jednak, że dalsze prace nad możliwo?ci? wprowadzenia opcjonalnych ram rokowań ponadnarodowych będ? kontynuowane, a ich rezultaty stan? się przedmiotem kolejnych konsultacji na jesieni tego roku.

[ żródło ] solidarnosc.org.pl