Pracownicy Montażu Głównego, którzy po skończonej harmonogramowej dniówce poszli do domu, gdyż nie wydano im polecenia pracy w nadgodzinach błyskawicznie zostali przesłuchani przez przedstawicieli pracodawcy, po czym otrzymali „listy ostrzegawcze” w których upomniano, że ich postawa – czyli przestrzeganie postanowień Regulaminu pracy wprowadzonego jednostronnie przez pracodawcę (więcej czytaj powyżej) – jest oceniona negatywnie oraz może wpływać na ocenę pracy i rozwoju, czyli wysokość premii FCP.

Jednak takie „listy ostrzegawcze” nie mają żadnego oparcia w przepisach prawa. Kodeks pracy określa bowiem zamknięty katalog kar porządkowych, które można nałożyć na pracownika m.in. za nieprzestrzeganie ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy (co jest sugerowane w „listach ostrzegawczych”). Dlaczego zatem pracodawca postanowił pisać listy, zamiast po prostu dzielić upomnienia (którym rzeczone listy praktycznie są). Odpowiedź wydaje się prosta – aby uniemożliwić pracownikowi obronę swoich racji. Od każdej kary porządkowej pracownikowi, zgodnie z kodeksem przysługuje wniesienie sprzeciwu, a w razie nieuwzględnienia tego sprzeciwu, wystąpienie do sądu pracy o uchylenie zastosowanej kary.

Wyjście grupy pracowników Montażu Głównego z naszego zakładu po skończonej harmonogramowo dniówce w środę 1 czerwca, wywołało szereg działań działu HR. Szkoda tylko, że mających – najdelikatniej mówiąc – dyscyplinować osoby, które działały dokładnie tak jak przewiduje regulamin i prawo pracy.

Otóż zgodnie z § 32 ust. 1 Regulaminu pracy Stellantis Gliwice – przypomnijmy, wprowadzonego jednostronnie przez pracodawcę – praca w godzinach nadliczbowych może być świadczona tylko na wyraźne polecenie przełożonego. Tymczasem przełożony (lider) tych pracowników pytał jedynie „czy nie zostaliby po godzinach”. Zatem nie wydawał polecenia (a już na pewno wyraźnego polecenia), świadczenia pracy w nadgodzinach. Tymczasem bez takiego wyraźnego polecenia pracownicy – niezależnie od tego czy byli gotowi, czy nie „zostać po godzinach” – nie mogli pracować w godzinach nadliczbowych, ani też – o czym mówi § 16 Regulaminu pracy – dłużej przebywać na terenie zakładu.

Jeszcze tylko kilka dni – do piątku 15 lipca 2022 (lub wyczerpania zapasów, które nie są nieograniczone) – można w siedzibie naszej międzyzakładowej Solidarności Stellantis Gliwice (budynek G-5, parter) nabyć tańsze związkowe bilety do parku rozrywki Energylandia w Zatorze. Same bilety ważne są do końca obecnego sezonu – czyli do niedzieli 30 października 2022 – a zatem przez całe szkolne wakacje oraz przerwę urlopową w naszym zakładzie, z weekendami włącznie.
Związkowe bilety dla osób dorosłych kosztują 129 zł, czyli o 40 zł taniej niż wynosi normalna cena w kasie (169 zł), natomiast dla dzieci od 3 do 12 lat – 84 zł (normalnie dzieci w wieku powyżej 3 lat mierzące do 140 cm wzrostu płacą 109 zł, zaś wyższe – 169 zł, tak jak dorośli). Dzieci do 3 lat wchodzą do Energylandii za złotówkę.

Jak dobrze pamiętacie, dla członków "Solidarności" mamy specjalną zniżkę na paliwa na stacjach sieci Lotos.

Od 1 lipca Lotos wystartował na okres wakacji z akcją rabatową, ale dla naszych członków warunki są jeszcze lepsze.

Zniżka na podstawowe paliwa sprzedawane na stacjach Lotos dla posiadaczy związkowych kart Lotos Biznes wynosi 35 gr, na paliwa Dynamic 38 gr i 10 gr za autogaz. Co ważne, dla członków „Solidarności" nie obowiązują miesięczne limity ilości tankowanego paliwa. Oferta obowiązuje w okresie wakacji.

W dniu wczorajszym odbyło się drugie spotkanie dotyczące rekompensaty inflacji gdzie pracodawca zaproponował jednorazowy bonus w wysokości 2400 zł brutto płatny wraz z wynagrodzeniem za czerwiec. Dyrekcja jednak, uzależnia wypłatę bonusu od podpisania porozumienia dotyczącego systemów czasu pracy.

Przypominamy, że dyrekcja jednostronnie wprowadziła obecne rozwiązania systemów czasu pracy w regulaminie pracy, oraz porozumieniu wydłużonego okresu rozliczeniowego do 12 miesięcy bez uzgodnienia ze związkami.

Biorąc pod uwagę Wasze uwagi, Solidarność odrzuciła dzisiejszą propozycję pracodawcy. Prosimy o Wasze propozycje i komentarze w tej sprawie na naszej grupie zamkniętej.

Przechodząc w czasie przerwy – gdy oświetlenie hali zostaje automatycznie wyłączone – ze śniadaniem w ręku, przez podest linii pracownik stanął na niezabezpieczony i nieoznakowany dyszel nieużywanego krzesła, w efekcie upadł i doznał urazu stawu skokowego. Przełożeni szybko stworzyli dokument Near Miss w którym całą winę przerzucono na pracownika. Nie zgodził się z tym jednak zakładowy społeczny inspektor pracy Marian Kaim, wskazując na cały szereg uchybień pracodawcy.

Po pierwsze wyznaczono po rebalancigu (mniej więcej miesiąc przed zdarzeniem) po jednej stronie linii szafki dla pracowników, a po drugiej pokój grupowy, co wymuszało częste – praktycznie co przerwę – przechodzenie pracowników przez podest linii. Po drugie musieli oni przechodzić koło nieużywanego od lat krzesła. Było ono co prawda owinięte folią i taśmą zlewającą się z otoczeniem, ale już wystający dyszel tego krzesła nie był w żaden sposób oznakowany. Za to – po trzecie – dyszel ten nie był w żaden sposób oznaczony, znajdował się zaś poniżej podestu linii, a tym samym nie był widoczny przez przechodzących pracowników. Mimo to – po czwarte – w instrukcji stanowiskowej nie było informacji o zakazie przechodzenia w tym miejscu, zaś w ocenie ryzyka zawodowego brakowało zapisów o przeszkodzie. O której usunięcie pracownicy wnioskowali od paru lat. Jednocześnie pracodawca – to już po piąte – nie wyznaczył przejścia bezpiecznego, ani nie wyłączył obszaru z ruchu pieszego. Ten zaś odbywał się w czasie przerw, gdy – po szóste – automatycznie wyłączane było oświetlenie hali. Zaś brak odpowiedniego oświetlenia sam w sobie jest rażącym naruszeniem przepisów BHP.